خبرگزاری فارس: بازدید رئیس‌جمهور از مجموعه تفریحی‌ورزشی توچال در این روز‌ها که آشفتگی اقتصادی در کشور بیداد می‌کند به‌اندازه کافی غیرمترقبه بود و واکنش‌هایی را به دنبال داشت چراکه به نظر می‌رسد در شرایط کنونی، انتظار حداقلی از بالاترین مسئول اجرایی کشور این است که توضیحاتی را درباره این وضعیت نابسامان ارائه دهد و اگر هم همچون وزرای کابینه توجیهی در این باره ندارد، لااقل از انجام اقدامات حاشیه‌ای که باعث تحریک احساس مردم می‌شود پرهیز کند.
از بحران قیمت صعودی دلار، یورو، سکه، خودرو و انواع مایحتاج مردم و شرایط بین‌المللی نظیر اوپک هم که بگذریم شرایط رقت‌بار مردم خوزستان و اعتراضات آنان نسبت به آب شرب، موضوعی نیست که بتوان از آن به‌سادگی گذر کرد، بنابراین ابهام دیگر این است که آقای روحانی با کدام منطق به‌جای بازدید از آن منطقه و حل مشکلات مردم، بازدید فرح‌بخش عصرگاهی را در برنامه کاری خود قرار داده است.
اما از همه این موارد که بگذریم گویا آقای روحانی که روزگاری معروف به «شیخ دیپلمات» بودند فراموش کرده‌اند که در دنیای کنونی پیام‌ها آن از طریق Body language و FASHION DIPLOMACY منتقل می‌شود و در حال حاضر بسیاری از سیاستمداران پیش از حضور در یک جلسه و سخنرانی در آن با حرکات و پوشش خود اقدام به نشان دادن سیاست‌ها و فرهنگشان می‌کنند و از این اصول حتی در یک پیاده‌روی معمولی نیز غافل نمی‌شوند، پس چگونه است که آقای رئیس‌جمهور در سالی که حمایت از کالای ایرانی نامیده شده است از پوشش آمریکایی استفاده می‌کند؟
چگونه است که ایشان در همین موارد دم‌دستی نیز سهل انگارانه برخورد می‌کنند؟ آن‌هم در مورد کالا‌های آمریکایی که ممنوعیت آن حرف امروز و دیروز نیست و از سابقه طولانی برخوردار است و خود رئیس‌جمهور نیز مکرراً این دستورالعمل‌ها را صادر کرده‌اند.
امیدواریم آقای رئیس‌جمهور در این مورد نیز به قوانین بین‌المللی رجوع کنند و عملکرد روسای جمهور و رهبران اروپایی را که آخرین مورد آن پوشش نخست‌وزیر کانادا در اجلاس داووس و پوشش ملانیا ترامپ در بازدید از کمپ مهاجران را سرمشق خود قرار دهد، چرا که در بسیاری از موارد این پوشش‌ها تبلیغ برای برند‌ها و شرکت‌هاست که متأسفانه دولتمردان ما به‌صورت خودجوش در این عرصه حاضرند بدون اینکه برنامه‌ای را برای بهره مندی صحیح از این فرصت اتخاذ کنند؛ بنابراین بی‌دلیل نیست که سطح اقتصادی ما با کشور‌های در حال توسعه در تقابل زیادی قرار دارد، چرا که در آنجا مِرکل در پاسخ به پرسش خبرنگار درباره پوشش‌اش پاسخ می‌دهد که من مدل نیستم و وظیفه دیگری دارم و اینجا رئیس‌جمهور با مارک‌های خارجی سِلفی می‌گیرد.
البته از نگاه خوش‌بینانه هم می‌توان به این خبر نگاه کرد؛ باید از رئیس‌جمهور قدردانی کنیم در این جوّ ورزشی از برند نایک استفاده نکرده‌اند و امیدواریم با حضور در این منطقه خوش آب‌وهوا راه‌کاری برای ترکاندن حباب‌های موجود پیدا کرده باشند.
از بحران قیمت صعودی دلار، یورو، سکه، خودرو و انواع مایحتاج مردم و شرایط بین‌المللی نظیر اوپک هم که بگذریم شرایط رقت‌بار مردم خوزستان و اعتراضات آنان نسبت به آب شرب، موضوعی نیست که بتوان از آن به‌سادگی گذر کرد، بنابراین ابهام دیگر این است که آقای روحانی با کدام منطق به‌جای بازدید از آن منطقه و حل مشکلات مردم، بازدید فرح‌بخش عصرگاهی را در برنامه کاری خود قرار داده است.
اما از همه این موارد که بگذریم گویا آقای روحانی که روزگاری معروف به «شیخ دیپلمات» بودند فراموش کرده‌اند که در دنیای کنونی پیام‌ها آن از طریق Body language و FASHION DIPLOMACY منتقل می‌شود و در حال حاضر بسیاری از سیاستمداران پیش از حضور در یک جلسه و سخنرانی در آن با حرکات و پوشش خود اقدام به نشان دادن سیاست‌ها و فرهنگشان می‌کنند و از این اصول حتی در یک پیاده‌روی معمولی نیز غافل نمی‌شوند، پس چگونه است که آقای رئیس‌جمهور در سالی که حمایت از کالای ایرانی نامیده شده است از پوشش آمریکایی استفاده می‌کند؟
چگونه است که ایشان در همین موارد دم‌دستی نیز سهل انگارانه برخورد می‌کنند؟ آن‌هم در مورد کالا‌های آمریکایی که ممنوعیت آن حرف امروز و دیروز نیست و از سابقه طولانی برخوردار است و خود رئیس‌جمهور نیز مکرراً این دستورالعمل‌ها را صادر کرده‌اند.
امیدواریم آقای رئیس‌جمهور در این مورد نیز به قوانین بین‌المللی رجوع کنند و عملکرد روسای جمهور و رهبران اروپایی را که آخرین مورد آن پوشش نخست‌وزیر کانادا در اجلاس داووس و پوشش ملانیا ترامپ در بازدید از کمپ مهاجران را سرمشق خود قرار دهد، چرا که در بسیاری از موارد این پوشش‌ها تبلیغ برای برند‌ها و شرکت‌هاست که متأسفانه دولتمردان ما به‌صورت خودجوش در این عرصه حاضرند بدون اینکه برنامه‌ای را برای بهره مندی صحیح از این فرصت اتخاذ کنند؛ بنابراین بی‌دلیل نیست که سطح اقتصادی ما با کشور‌های در حال توسعه در تقابل زیادی قرار دارد، چرا که در آنجا مِرکل در پاسخ به پرسش خبرنگار درباره پوشش‌اش پاسخ می‌دهد که من مدل نیستم و وظیفه دیگری دارم و اینجا رئیس‌جمهور با مارک‌های خارجی سِلفی می‌گیرد.
البته از نگاه خوش‌بینانه هم می‌توان به این خبر نگاه کرد؛ باید از رئیس‌جمهور قدردانی کنیم در این جوّ ورزشی از برند نایک استفاده نکرده‌اند و امیدواریم با حضور در این منطقه خوش آب‌وهوا راه‌کاری برای ترکاندن حباب‌های موجود پیدا کرده باشند.
