بهداشت نیوز: شیرین شدن دهان میتواند علت‌های مختلفی داشته باشد از جمله مشکلات متابولیکی همچون دیابت. خصوصا اگر این حالت برای مدت طولانی به طور پیوسته ادامه داشته باشد. البته واقعا دلیل بروز این پدیده ناشناخته است و برخی بیماری‌های دیگر نیز به این لیست اضافه می‌شوند مانند حمله‌های ناگهانی همچون صرع و سکته و بیماری‌های قلبی.
همچنین ویروس‌هایی که به اعصاب بویایی و چشایی حمله می‌کنند میتواند عامل بروز این حالت در اشخاص شوند. به علاوه حمله باکتری‌های سودوموناس به سینوسها، بینی و گلو میتواند منجر به بروز شیرین شدن دهان گردد.
به علاوه این مشکل میتواند در اثر انتقال دهنده‌های عصبی از زبان به مغز باشد که در طی آن برخی به بیماری‌های آلزایمر یا پارکینسون مبتلا می‌شوند. در برخی موارد نیز وجود کیست و توده در مغز که البته احتمال آن بسیار کم است میتواند منجر به حس شیرینی در دهان گردد خصوصا اگر همراه با سردرد و گیجی و خستگی باشد.
علت شیرین شدن دهان میتواند به بیماری رفلاکس معده به مری Gastroesophageal Reflux Disorder (GERD) باشد که در طی آن میزان اسید معده نامتعادل شده و رفلاکس به سمت دهان بازمی گردد. این حالت موجب می‌شود که یک مزه شیرین در دهان ایجاد شود.
برای تشخیص اینکه واقعا کدام عامل موجب بروز شیرین شدن دهان شده است باید حتما معاینات مربوطه صورت گرفته و درمان نیز با توجه به آن صورت گیرد.
علت شیرین شدن دهان از دید طب سنتی
علت شیرین شدن دهان بیشتر توسط پزشکانی که طب سنتی کار می‌کنند به کار برده می‌شود همان‌طور که می‌دانید در طب سنتی امراض و بیماری‌ها براساس اخلاط اربعه در بدن تقسیم‌بندی می‌شود و طب سنتی معتقد است که اخلاط اربعه در بدن هر شخص سالمی باید به حالت متعادل باشد تا زندگی و ادامه حیات او مقدور باشد و در صورت غلبه هر کدام از این مزاج‌ها بر همدیگر یکسری علائم در فرد غلبه می‌کند.
اخلاط چهارگانه عبارتند از: صفرا، خون، بلغم و سودا. در هنگام غلبه خون فرد دچار علائمی به شکل زیر می‌شود (به عبارتی در طب سنتی معتقدند که غلبه خون یعنی کثیف و سوخته شدن خون)، سنگینی سر، خمیاز کشیدن، چرت زدن، کندی حواس، شیرین شدن دهان، لزج شدن آب دهان، سرخی زبان، خارش بدن، بروز دمل و جوش‌های ریز بدن خصوصاً‌در پیشانی و پشت سر و کتف‌ها و شانه‌ها، گاه خون آمدن از لثه‌ها و دندان‌ها و نهایتاً کسالت و خمودگی مداوم به افرادی که خون در آن‌ها غلبه می‌کند، دمول مزاج می‌گویند و مهمترین علت غلبه خون، پرخوری، زیاده‌روی در مصرف انواع غذا‌های سرخ کرده و تند و تیز است.
افراد دموی مزاج اغلب از آرامش نسبی برخوردار نیستند غذا‌های مضر برای افراد دموی مزاج عبارتند از: غذا‌های سرخ شده و چرب، شیرینی، ادویه جات تند، غذا‌های شور و انواع شور مثل خیارشور و کلم‌شور، سرکه، سیر، چای، قهوه، نسکافه، ماست، بادمجان و غذا‌های ساندویچی. غذا‌های مفید برای افراد دموی مزاج عبارتند از: نوشیدن روزانه ۶ لیوان آب خنک، زرشک، کاهو، خیار، میوه بخصوص سیب و انار، سبزیجات، سوپ جو، لیموترش سالاد، حبوبات، روغن زیتون، غلات، خاکشیر، انواع توت و شاتوت، غذا‌های بخارپز.
