روزنامه ایران: زن جوان که برای درمان دیسک کمر در یکی از بیمارستان‌های شهر ساری تحت عمل جراحی قرار گرفته بود، به‌خاطر تزریق اشتباه خون جان باخت. این حادثه روز ۱۹ فروردین در حالی رخ داد که این زن ۴۴ ساله با پای خود به بیمارستان رفت و غیر از درد کمر هیچ مشکل دیگری نداشت، اما اشتباه کادر پزشکی هنگام عمل جراحی مرگ وی را رقم زد.
بر اساس اطلاعات و محتویات پرونده پزشکی این بیمار، وی هنگام عمل جراحی به تزریق خون نیاز پیدا کرد، اما به اشتباه خون غیر هم گروه به وی تزریق شد و بر اثر این اتفاق ناگهان حال زن میانسال دگرگون شد. همین موضوع باعث شد بیمار دچار خونریزی شدید شده و ساعتی بعد دچار ایست قلبی شود و تلاش پزشکان برای نجات وی بی‌نتیجه ماند. با اعلام موضوع به خانواده این زن، همسرش با انتخاب وکیل و مراجعه به دادسرای شهرستان ساری از کادر پزشکی بیمارستان به اتهام قصور پزشکی منجر به فوت شکایت کرد و با دستور مقام قضایی، جسد برای تعیین علت اصلی مرگ و تحقیقات بیشتر در اختیار پزشکی قانونی قرار گرفت. در حال حاضر تحقیقات از سوی کلانتری آغاز شده و نامه‌ای نیز به نظام پزشکی ارسال شده تا میزان درصد قصور کادر بیمارستان در این حادثه تلخ مشخص شود.
از مجموع ١٩٢ پرونده شکایت قصور پزشکی ارجاع شده به مراجع ذیصلاح در ساری، بین سال‌های ٨٥ تا ٨٩ یعنی کمتر از ٥ سال، ٥٢ مورد منتهی به اثبات قصور شده که ١٩ مورد از این قصور در نتیجه بی‌احتیاطی، ١٨ مورد بی‌مبالاتی، ٥ مورد تبحرنداشتن، ٤ مورد رعایت نکردن نظامات دولتی و ٦ مورد ترکیبی از موارد بالا بوده (منبع: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران - دوره ٢١ - شماره ٨٦- بهمن ١٣٩٠- صفحه ٢٤٦) اینکه در عرض کمتر از ٥ سال ٥٢ مورد قصور پزشکی اثبات شده (هر سال بیشتر از ٥ مورد و فقط در یک شهر) واقع شود، نگران کننده است؛ و اینکه کماکان وقوع این گونه قصورات ادامه دارد، نگران کننده‌تر.
بدون مقدمه وارد بحث بیمه مسئولیت حرفه‌ای پزشکان می‌شوم. بیمه، ساز و کاری است برای جبران خسارات احتمالی بیمه گر، توسط بیمه گذار. عبارت خسارت، بیشتر در مورد ایراد به اموال افراد به کار می‌رود و آنچه در مورد حرفه پزشکی می‌بینیم، سر و کار داشتن آن‌ها با جان افراد است نه اموال.
نکته بعدی اینکه عبارت «احتمال» دلیل بر ممکن الوقوع بودنِ حادثه است و در مورد پزشکی، اصالتاً نباید قائل به امکان و احتمال و مواردی از این دست باشیم چرا که شاید اولین اشتباه، آخرین اشتباه باشد و بیمار جان خود را در اثر این اشتباه از دست بدهد؛ بنابراین به نظر نباید در مورد حرفه پزشکی، مبحثی به نام بیمه مسئولیت حرفه‌ای وجود داشته باشد تا پزشک با این پشتوانه، از عواقب آن بگریزد و به این جمله آشنا بسنده کند که «ما تمام تلاش خود را کردیم، متأسفیم.»
