به گزارش گروه خمل و نقل عمومی و شهری تهرانی نیوز؛مدیر مطالعات و برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک مرکز مطالعات وبرنامه ریزی شهر تهران از پایان پروژه برآورد تعداد مسافر ايستگاههاي حملونقل عمومي (اتوبوس) به منظور برنامهریزی عملیاتی خطوط اتوبوسرانی (برنامهریزی کوتاه مدت) خبر داد .
محمدحسین نوروزی در پایان جلسه کمیته کاربست پروژه ها که به ریاست دکتر نگاهداری تشکیل شد؛گفت : در دهههای اخیر افزایش جمعیت شهری و توسعه شهرنشینی از یک سو و تقاضایروز افزون سفرهای درون شهری از سوی دیگر، منجر به افزایش استفاده از خودرویهای شخصیدر تهران شده است ؛ لذا تلاش در جهت توسعه حملونقل عمومییکی از مهمترین اقدامات در حوزه حملونقل شهری بوده و نیازمند بررسیهای لازم جهت توسعه و کارآمد نمودن این شیوهی سفر است.
وی عنوان کرد : محدودیتهای توسعه حملونقل عمومی اتوبوس برای افزایش ظرفیت جابجایی آن و استفاده از راهکارهای اصلاح عملکرد خطوط موجود اتوبوسرانی در شهر تهران به یک ضرورت برای این کلان شهر تبدیل شده است. از این رو انجام مطالعاتی جهت برآوردتعدادمسافرايستگاههايحملونقلعمومي (اتوبوس) بهمنظوربرنامهریزیعملیاتیخطوطاتوبوسرانیکه گام اول برای ارائه راهکارهای اصلاحی بهبود وضعیت سرویسدهی خطوط موجود به شمار می¬رود، ضروری به نظر می¬رسید تابا برآورد تعداد مسافر اتوبوس،ساز و کار مناسبی برای خصوصیسازی خطوط فراهم شده و فرآیند خصوصیسازی بهبود یافته یا چارچوبدار گردد.
نوروزی با اشاره به این که این مطالعه با هدف استفاده بهینه از پایگاه اطلاعات جمع آوری شده در شهرداری تهران در سال 95 در دستور کار مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران قرار گرفته است و اکنون به پایان رسیده است.افزود : به طور کلی اطلاعات موجود و ثبت شدهتوسط سیستم اتوبوسرانی شهر تهران، به دو دسته سیستم جمعآوری خودکار کرایه (AFC) و سیستم موقعیت¬یاب خودکار وسیله نقلیه (AVL)تقسیم میشود. جمعآوری خودکار کرایه یا بلیط الکترونیکی دانشی است فنی و کاملا تخصصی که در سیستم حملونقل عمومی شهر تهران شامل اتوبوس و مترو راهاندازی شده است.
مدیر مطالعات و برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک مرکز مطالعات تصریح کرد : استفاده از بلیطهای الکترونیکی، باعث کاهش هزینههای شهری شده و در سطح کلان، یکپارچگی برای مدیریت فروش و پرداخت در سامانههای حملونقل عمومی فراهم نموده است.در ابتدا سیستم جمعآوری خودکار کرایه، تنها جهت دریافت مکانیزه کرایه طراحی شده بود، اما با گذر زمان از این سیستم در سایر کشورها به عنوان منبع بسیار موثق و مفید جهت انجام مطالعات حمل¬ونقل شهری استفاده شد. بخش دوم داده-ها، داده¬های ثبت شده توسط موقعیت¬یاب خودکار موجود در اتوبوسها است. این سیستم، موقعیت لحظهای اتوبوس¬ها را با دقت قابل قبولی به مرکز اتوبوسرانی ارسال می¬کند و به منظور تعیین موقعیت جغرافیایی ناوگان اتوبوسرانی مورد استفاده قرار می¬گیرد. به طور معمول، اطلاعات جغرافیایی بوسیله سیستم مکان¬یابی جهانی(GPS)مشخص میگردد.
وی افزود : با توجه به این که از یک طرف بخش قابل توجهی از کرایه مسافران خطوط اتوبوس رانی از طریق سیستم پرداخت الکترونیک (AFC) پرداخت می گردد و از طرف دیگر کلیه ناوگان اتوبوسرانی تهران به سامانه مکانیابی (AVL) مجهز هستند، هدف این مطالعه استفاده از اطلاعات ایندو سیستم و ایجاد مدلی به منظور به برآورد تعداد و توزیع مسافرین خطوط اتوبوسرانی شهر تهران تعیین گردید.
گفتنی است که مطالعه مزبور شامل شش فصل به شناسایی و تحلیل وضع موجود شهر تهران و چگونگی جمع آوری داده ها و کیفیت آنها، تعیین راهکارهای انطباق داده های دو سامانه (AFC و AVL) با یکدیگر و ساخت مدل مربوط به پیش بینی حجم مسافر ایستگاه های اتوبوس پرداخته است. در نهایت برای تسهیل استفاده عملی از این مطالعهنرم¬افزار برآورد تعداد مسافر ایستگاه¬های حملونقل عمومی (اتوبوس)ارائه شده و جزوه آموزشی استفاده از نرم¬افزارو دستورالعمل برداشت، دستهبندی و ورود اطلاعات جهت استفاده از نرمافزار نیز تهیه شده است.