در اوایل قرن بیست‌ویکم، بسیاری از نظریه‌پردازان هنری، بیش از هر زمان دیگری، شواهدی ارائه دادند مبنی بر این‌که عکس‌ها می‌توانند در حکم شکلی هنری تلقی شوند. از طرف دیگر، در همین دوره بازار عکس‌ها با عکس‌هایی که به بهای سنگینی فروخته می‌شوند، به سرعت گسترش یافت. گالری‌های هنری امروزه بیش از پیش، مشتاقانه در حال گردآوری و نمایش این نوع عکس‌ها هستند. به‌طور کلی، عکاسی در مدت زمان کوتاهی توانست به نیاز بازارهای هنری جهان برای این کالای جدید قابل خرید و فروش پاسخ دهد.
این روند خلق کردن، به نمایش گذاشتن و دیدن عکس‌های هنری، زمینه را برای پیدایش دو مفهوم خلق عکس هنری و نگریستن به آن فراهم کرد. بنابراین دو مفهوم کلیدی نگرش و خلق براساس این نظریه‌پردازی و بویژه نقادی هنری آثار عکاسی در دوران معاصر شکل می‌گیرد. امروزه فضای عکاسی بر پایه‌ی این دو مفهوم نظری و در بستر چالش‌های ایجاد شده که توسط نقادی هنری بازتعریف می‌شود؛ فضایی اندیشه‌ورز که مهم‌ترین عنصر پدیدآورنده‌ی عکاسی معاصر است.
در جلسات این کارگاه تلاش می‌شود تا بر پایه یرویکردهای میان‌رشته‌ای، نقد و نظریه‌پردازی به مفهوم‌سازی، نقادی، نظریه‌پردازی و سرانجام تولید متن توسط شرکت‌کنندگان در کارگاه و به‌عنوان خروجی نهایی این دوره پرداخته شود. همچنین بر پایه توجه به بنیان‌های نظری هنرعکاسی، قطعا امکان تجربه‌ی خلق آثار هنری نیز در طول جلسات کارگاه فراهم خواهد شد.
